-
-
۴۸
امام صادق (علیه السلام) در حدیثی وجود پر خیر و برکت صاحب الامر (علیه السلام) را غیب می داند. وقتی از آن حضرت راجع به آیات مبارکه دو و سه بقره سوال شد، حضرت فرمود: منظور از متقین در آیه "هُدىً لِلْمُتَّقِینَ" شیعیان علی (علیه السلام) است و منظور از غیب در آیه بعدش "یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ" اشاره به حجت غائب حضرت صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. سپس امام صادق (علیه السلام) با تمسک به آیه 20 یونس فرمود: «وَ شَاهِدُ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ تَعَالَى: "یَقُولُونَ لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَیْبُ لِلَّهِ فَانْتَظِرُوا إِنِّی مَعَکُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِینَ؛ و شاهد آن، این کلام از خداوند است که می فرماید: "و مى گویند: چرا جانب از پروردگارش معجزه اى (که به ناچار مردم را به ایمان وا دارد) نازل نگردیده؟ بگو: جز این نیست که (امور پشت پرده) غیب در اختیار خداوند است، پس منتظر باشید که من نیز حتما با شما از منتظرانم» [3]
در کتاب شریف بحارالأنوار آمده است: امام موسی کاظم علیه السلام در قول خدای تبارک و تعالی (آیه 20 لقمان): «وَ أَسْبَغَ عَلَیْکُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً؛ نعمت ظاهر و باطن را بر شما ارزانی داشت»؛ فرمود: نعمت ظاهر امام ظاهر است و نعمت باطن امام غائب است. [8]
ناگفته نماند آن امام غائب برای همه اهل زمین مفید است، چنانکه خودشان فرمودند: «إِنِّی لَأَمَانٌ لِأَهْلِ الْأَرْضِ کَمَا أَنَ النُّجُومَ أَمَانٌ لِأَهْلِ السَّمَاء؛ [9] من امان اهل زمینم همچنانکه ستارگان امان اهل آسمان هستند» لیکن آن استفاده ی حقیقی برای مومنان و متقیان است، آنها که در راستای عمل به غیب و فرامین آن حجت خدا، مسیر زندگی را می پیمایند.
